Heerlijk, als in januari de eerste sneeuwklokjes weer verschijnen, vindt groenredacteur Annemarie Görts. De kortste dagen liggen dan alweer achter ons en het tuinseizoen komt elke dag een stapje dichterbij. Hoewel het nog even duurt voordat het bollenfeestje in de tuin weer begint; de sneeuwklokjes vormen alvast het prille begin van het bollenseizoen. Annemarie vertelt waarom het sneeuwklokje in januari haar favoriete plant is.

Onder de breed uitgegroeide Japanse esdoorn hebben we een tapijtje van sneeuwklokjes en ook onder de lampionboom doen ze het erg goed. Ook in het gazon heb ik twee jaar geleden sneeuwklokjes geplant, want van deze vroege bloeier kun je er niet genoeg in je tuin hebben. Dat ze zichzelf zo makkelijke vermeerderen, is natuurlijk ook geweldig. Wat is er nou leuker dan het tuinjaar beginnen met een veldje vol bloeiende sneeuwklokjes waar je af en toe ook nog eens een heerlijk geurend boeketje van kunt plukken?

Vroege bloeier

In mijn ’s zomers zo schaduwrijke voortuin doen de sneeuwklokjes het erg goed, net als allerlei andere verwilderingsbolletjes zoals sneeuwroem, krokussen, oude wijfjes en kleinbloemige narcissen. Hun uitbundige bloei zorgt ervoor dat onze voortuin vroeg in de lente op zijn mooist is. Als het bladerdek van de grote eiken in onze laan zich heeft gesloten, is het kleurenfeest voorbij – ook de rododendron, Kerria en magnolia’s zijn dan uitgebloeid – en moet ik het in de voortuin vooral van bladplanten hebben.

De fragiel ogende bloempjes van de sneeuwklokjes, die overigens vorst en sneeuw doorstaan, zijn stuk voor stuk juweeltjes. In één hoek van de tuin combineren ze in januari-februari prachtig met de frêle roze bloempjes van Cyclamen coum. In een andere hoek vormen ze begin maart een fraaie combinatie met de paarsblauwe Anemone blanda ’Bleu Shades’. Maar je hoeft sneeuwklokjes in feite niet te combineren; één toefje van deze bloempjes biedt al een prachtige aanblik.

Fanatieke verzamelaars

Wie denkt dat ‘een sneeuwklokje gewoon maar een sneeuwklokje’ is, heeft het mis. Van dit bolgewasje bestaan maar liefst 19 verschillende soorten en meer dan 2000 cultivars. Er zijn sneeuwklokjes met dubbele bloemen, met een groene of gele stip of tekening op de bloemblaadjes, met kleine of grote bloemen en meer van dat soort zaken. Sommige bloeien al in de herfst, zoals Galanthus reginae-olgae. Heel opvallend is Galanthus nivalis ´Flore Pleno´. De bloemen zijn dik gevuld, zodat de buitenste blaadjes wijd uitstaan: net een rokje met een petticoat. Ook mooi is Galanthus ’S. Arnott’ die vrij robuuste bloemen heeft. Voor een bijzonder soortje of cultivar betaal je zo enkele tientallen euro’s (of meer). Fanatieke sneeuwklokjesverzamelaars – ook wel galanthofielen genaamd – hebben dat er graag voor over.

Een verzamelaar ben ik niet. In onze tuin staat vooral het ‘gewone’ sneeuwklokje, Galanthus nivalis, dat zich beter uitbreidt dan die bijzondere sneeuwklokjes. Toch heb ik er twee aparte tussen zitten, ooit gekregen van galanthofiel Gert-Jan van der Kolk: Galanthus ’Faringdon Double’, een gevuld sneeuwklokje met wat grover blad, die al begin januari bloeit en Galanthus ’Lady Beatrix Stanley’, ook met dubbele bloemen. Vooral deze laatste vind ik prachtig, maar tussen de gewone sneeuwklokjes springt deze beauty niet direct in het oog. Je moet er echt met je neus bovenop zitten om te kunnen genieten van de bijzondere bloemen.

Profiteren van omstandigheden

In de loofbossen rondom oude buitenplaatsen zijn sneeuwklokjes vaak verwilderd en vormen ze in januari-februari een prachtig tapijt van lieflijke bloempjes. Onder bladverliezende bomen en heesters doen ze het dan ook het beste. Daar blijft de bodem ’s zomers koel, terwijl de bolletjes ’s winters voldoende licht en vocht krijgen omdat de takken dan kaal zijn. Tegen de tijd dat de bomen en heesters weer vol in blad staan, is het loof van de sneeuwklokjes afgestorven en gaan de bolletjes in rust. Zo profiteren ze optimaal van de omstandigheden!

Verder houden sneeuwklokjes (en andere verwilderingsbolletjes) van voedzame, goed doorlatende grond die voldoende humus bevat. Verbeter de grond zo nodig vóór aanplant met bladaarde of compost. Ook is het slim om niet al het herfstblad uit de border weg te halen, want dit verrijkt de grond na vertering ook met humus. Zorg er wel voor dat je sneeuwklokjes niet bedolven raken onder een dik pak herfstbladeren. Anders lukt het de bloempjes niet meer om hier bovenuit te komen.

Sneeuwklokjes planten

Wil je zelf ook sneeuwklokjes in je tuin? Maart is de beste tijd om ze te planten. De kleine bolletjes die in het najaar verkrijgbaar zijn, drogen namelijk snel uit waardoor ze dan vaak slecht of niet opkomen. Plant je je sneeuwklokjes ‘in the green’ – na de bloei met het loof er nog aan – dan is de kans op aanslaan veel groter. Plant ze ongeveer drie keer zo diep als de grootte van de bol. Maart is ook de tijd om sneeuwklokjes in je tuin te vermeerderen. Rooi dichte pollen als ze zijn uitgebloeid, deel ze in bosjes van drie tot vier bolletjes en plant deze direct terug in humusrijke grond.

En nog een tip: laat het loof van uitbloeide sneeuwklokjes altijd volledig afsterven want hieruit halen de bollen hun voedsel voor het volgende seizoen. Dit geldt overigens voor alle bloembollen.

Tuinvlog

Wil je zien hoe je sneeuwklokjes vermeerdert? Bekijk dan mijn tuinvlog hierover

Tip: Combineer sneeuwklokjes eens met Helleborus orientalis (oosterse kerstroos).