Ontmoet één van de gepassioneerde tuiniers van volkstuinvereniging De Honderd Morgen in Den Bosch, Peggy Knobel (68) in ‘haar paradijsje’.

Waarom is het nodig, de aarde bedekken?

“Vóór de winter ga ik altijd mulchen, dus ik laat de aarde niet kaal. Nou is mijn tuin niet kaal maar er staat wel onkruid. Het karton en de bladeren vergaan uiteindelijk maar de aarde blijft in de winter warm én het bodemleven blijft bestaan, dus alle bacteriën en schimmels, de regenwormen en allerlei andere diertjes. Daarom spit ik ook niet, want ik tuinier volgens de permacultuur. Ik hoorde een keer een mooie spreuk in de film A farm for the future; ‘Als je de aarde kaal maakt, is het net een wond op je huid en die gaat altijd dichten. Dat doet de aarde ook vanzelf, dan gaat ie iets laten groeien wat nodig is op die plek.’ Je hebt mensen die heel erg klagen over één soort onkruid maar dat onkruid voedt op dat moment de aarde. Je moet dus kijken en luisteren naar de natuur, dát is permacultuur.”

Je vertelde dat je een studie kruidengeneeskunde hebt gedaan. Je zal hier wel veel kruiden hebben…

“Ja, vooral wilde kruiden zoals brandnetels, smeerwortel en heermoes. Iedereen wil heermoes kwijt, maar het is heel goed voor de botten en de nagels, vooral als je wat ouder wordt. Je kunt van deze kruiden ook heel goede gier maken. Ik heb ook duizendblad, witte dovenetel, sint-janskruid en zwarte toorts, daar maak ik zelf oliën van.”

Teel je ook veel groenten?

“Ja, zoals dáár (wijst), die palmkool, fantastisch! En ik maak elke ochtend groentesap van mijn eigen bleekselderij. Die is niet gebleekt maar smaakt net zo lekker. Volgend seizoen gaan we ervoor om het hele jaar door groenten uit eigen tuin te hebben.”

Lees meer  Voorjaarsbollen voor meer sfeer

Je had toch ook plannen voor een voedselbos?

“Inderdaad! Vijf jaar geleden heb ik een ecodorpgroep opgericht om in de natuur te gaan wonen en onze eigen huizen te bouwen van biobased materiaal en dan zoveel mogelijk off the grid, met een eigen helofytenfilter. Het voedselbos is dan bedoeld om altijd eetbare gewassen te hebben. Als we eenmaal een plek hebben gevonden voor dit plan, dan gaan we met deze moestuin stoppen. Alle bomen die ik hier heb gaan dan mee; de vijgen- boom, de pruim, de peer, de kweepeer, de walnoot en het appelboompje. En ook de szechuanpeper, die ik laatst heb gekregen én de Ginkgo biloba.”

Vind je het niet jammer om deze tuin kaal te plukken?

“Ja, maar als je hier weggaat, moet je de tuin kaal achterlaten. Nou ja, je kunt bomen laten staan, mits de volgende eigenaar dat wil.”