Het elegante krentenboompje (Amelanchier lamarckii) is met zijn wolken witte bloesem in de lente een opvallende verschijning.

Het krentenboompje is van oorsprong niet inheems in onze gebieden, maar wordt wel veel aangeplant in groepen langs bosranden en op open plekken. Wie ooit op een heldere lentemorgen onverwachts in een beplanting van krentenboompjes terecht komt, weet niet wat hij ziet: een weelde van warmwitte bloesem steekt af tegen de lucht, terwijl de bodem wel bedekt lijkt met vlokken sneeuw, wat van dichtbij de omlaag gedwarrelde bloemblaadjes blijken te zijn.

Krentenboompje voor kleine tuinen

Het krentenboompje is voor een kleine tuin een perfecte boom, die zelden te groot wordt voor zijn omgeving. Zelfs onder de gunstigste omstandigheden haalt hij nauwelijks de 9 meter. Meestal blijft de grootte beperkt tot een meter of 6 à 7, een afmeting die hij overigens pas na dertig jaar haalt. Na ongeveer zestig jaar is de boom over zijn hoogtepunt heen en begint hij minder vitaal te worden. Het krentenboompje breidt zich via opslag wat uit, waardoor er vaak meerdere stammen uit de grond ontspringen, maar daardoor ziet het geheel er eigenlijk nog natuurlijker uit.

Luchtig boompje

Het krentenboompje is een luchtig boompje met slanke takken en een open groeiwijze. In de lente worden de wolken crèmewitte bloesem vergezeld door bronskleurig uitlopend jong blad. In de zomer volgen de blauwzwarte, zoete ronde vruchtjes die ongeveer 1 centimeter groot zijn. Ze lijken wel wat op krenten en daaraan heeft dit boompje zijn Nederlandse naam te danken; in Amerika worden de bessen vermengd met bosbessen gebruikt als vulling voor taarten. In de herfst verkleuren de bladeren naar warme oranje en rode tinten: een herfstkleur die in intensiteit niet voor die van de bekende Japanse esdoorns onderdoet.

Herkomst krentenboompje

Amelanchier lamarckii is vernoemd naar de Franse bioloog J.B. de Lamarck, die deze plant in 1783 als eerste beschreef. De soort groeide oorspronkelijk in Noord-Amerika, maar omdat men dacht dat hij uit Canada afkomstig was, kreeg hij de naam Amelanchier canadensis. Pas in 1968 werd hij hernoemd tot A. lamarckii.

Tips voor een goede groei

Het krentenboompje is goed winterhard en zal het op veel grondsoorten doen. Hij houdt het meest van vochtige, maar goed gedraineerde, lichtzure grond. Geef hem een plaats in zon of halfschaduw. In dichte schaduw zoals onder zware bomen, waar de grond bovendien gemakkelijk uitdroogt, zal hij niet goed groeien en slechts matig bloeien. Het boompje heeft niet veel last van plagen. Wel kan hij – net zoals de andere leden uit de rozenfamilie waartoe hij behoort – aangetast worden door het dodelijke bacterievuur. Aangetaste planten herken je aan het verwelken en afsterven van de bloemen. Gevolgd door het bruin verkleuren van de bladeren, waarna de takken uiteindelijk afsterven. Snoei aangetaste delen tot ruim in het gezonde hout weg, geef het snoeiafval met de vuilnisman mee en steriliseer gebruikt gereedschap met kokend water.

Bekijk ook: 7 kleine bomen