Hazelaars (Corylus avellana) komen uit de berkenfamilie. De vrucht van de hazelaar is de bekende hazelnoot. Hazelaars zijn er echter in veel soorten en maten. Hieronder enkele rassen op een rijtje.
Zelfbestuivende hazelaar
Een echte topper onder de hazelaars is Gunslebert. Deze zelfbestuiver produceert grote, smakelijke noten. De productie ligt hoger met een kruisbestuiver in de buurt. Bloeit in januari-maart met geelgroene katjes. Staat liefst op een plekje in de zon tot halfschaduw.
Langzame groeier
Webb’s Prize Cob is een zeer goed en vrij vroeg ras; soms kun je al in september oogsten. Dit ras groeit alleen niet zo snel, wat hem daarom juist heel geschikt maakt voor kleinere tuinen. Dit ras is niet zelfbestuivend dus heeft een bestuiver nodig. De noten zijn groot en langwerpig en smaken zoet. Plant hem in de volle zon in vochtige en vruchtbare, goeddoorlatende grond.
Goede bestuivers
Wil je goede bestuivers in je tuin om bijvoorbeeld de Webb’s Prize Cob aan noten te helpen? Dan zijn onder meer Halle’sche Riesen en Cosford goede kanditaten. Beide rassen zijn uitstekende bestuivers. Verder produceren ze grote noten, maar ze groeien beide ook vrij breed uit.
Productieve hazelaar
Wil je naast noten ook een echt decoratieve struik, kies dan voor de Rode Zellernoot. Het blad van dit ras is mooi roodbruin. Bovendien is de struik redelijk productief, al zijn de noten niet zo groot. Wel hebben ze een mooie donkere kleur en smaken ze heel lekker.
Hazelaars zijn 2huizig, dus zelfbestuivend. Alleenstaand geven ze zeker vruchten. Meerdere soorten planten zorgt voor hogere productie en betere kwaliteit. Dus alvast een aanrader om soorten hazelaars in elkaars buurt te zetten.
Volgens mij kunnen hazelaars nooit zelfbestuivend zijn
Ze zijn 2 huizig en ik adviseer daarom meerdere soorten aan te planten voor een goede oogst