Engelwortel is een indrukwekkende plant die niet alleen sierwaarde heeft, maar ook tal van culinaire en medicinale toepassingen kent. Deze schermbloemige is vooral bekend als ingrediënt in likeuren, kruidenmengsels en zelfs zoetwaren. Hier lees je alles over de verschillende soorten, de werking en mogelijke giftigheid.
Er zijn meerdere soorten engelwortel, waarvan de gewone engelwortel (Angelica archangelica) de meest voorkomende is. Deze plant kan tot twee meter hoog worden en heeft grote, geveerde bladeren. De schermvormige bloemen trekken tal van bestuivers aan, zoals bijen en boshommels.
Een andere soort is de rode engelwortel (Angelica sylvestris), die een wat slankere groeiwijze heeft en een roodachtige stengel. Deze wilde variant komt in vochtige gebieden voor en wordt vaak in natuurlijke tuinen aangeplant. In tegenstelling tot de gewone variant wordt de rode engelwortel minder vaak in de keuken gebruikt. Hoewel hij niet per se giftig is, bevat hij hogere concentraties bitterstoffen en furocoumarinen, waardoor consumptie niet wordt aangeraden.
Hoewel deze plant veel gebruikt wordt in de keuken, is het goed om te weten dat sommige delen ervan giftige stoffen kunnen bevatten. Vooral de wortels en zaden bevatten furocoumarinen, die bij overmatige consumptie schadelijk kunnen zijn. Ook kan het sap van de plant in combinatie met zonlicht huidirritatie veroorzaken. Draag daarom handschoenen bij het snoeien en wees voorzichtig met het gebruik in zelfgemaakte kruidenmengsels.
De werking van engelwortel is veelzijdig. Al eeuwenlang wordt de plant in de kruidengeneeskunde toegepast vanwege zijn vermeende spijsverteringsbevorderende en kalmerende eigenschappen. De wortels en bladeren worden vaak verwerkt in thee of tincturen. Daarnaast helpt engelwortel om de scherpe smaak van rabarber te verzachten en wordt hij gebruikt in koekjes en vruchtentaarten.
Engelwortel kan goed samengaan met verschillende andere kruiden in de keuken en de kruidengeneeskunde. Een paar kruiden die bijzonder goed passen bij dit kruid zijn:
Peterselie (Petroselinum crispum): Deze veelgebruikte kruidenplant heeft een frisse, aardse smaak die de complexe smaak van engelwortel aanvult. Samen kunnen ze gebruikt worden in soepen, sauzen en salades.
Tijm (Thymus vulgaris): De aromatische tonen van tijm maken het een perfecte aanvulling op gerechten met engelwortel, vooral in stoofschotels en vleesgerechten. Tijm heeft ook kalmerende eigenschappen, waardoor het een mooie aanvulling is op theeën met deze plant.
Munt (Mentha): De frisse en verkoelende smaak van munt kan een interessante combinatie vormen met de aardse smaken van engelwortel. Munt kan helpen om de spijsvertering te bevorderen en kan worden toegevoegd aan desserts of verfrissende dranken.
Gember (Zingiber officinale): Gember is een krachtig kruid met ontstekingsremmende eigenschappen. In combinatie met engelwortel kan het een heerlijke basis vormen voor thee of een verwarmende drank, ideaal voor de spijsvertering.
Wie ruimte heeft in de tuin, kan met engelwortel een indrukwekkende plant toevoegen die zowel nuttig als decoratief is. Houd er echter rekening mee dat de plant zich snel kan uitzaaien, waardoor je tuin in korte tijd gevuld kan raken met jonge engelwortels.
Laat een reactie achter