De favoriete planten van groenredacteur Annemarie Görts zijn makkelijke planten met veel resultaat. Aster ‘Vasterival’ is er zo een. Wekenlang is deze hoge herfstaster sprookjesachtig mooi en je kunt er heerlijk van plukken. Er is wel één minpunt, hij woekert…

Voor het aanplanten van onze nieuwe tuin kocht ik indertijd een karrevracht planten die ik weleens uit wilde proberen, waaronder Aster ‘Vasterival’. Behalve bloeihoogte, bloeitijd en standplaats vermeldde het bijbehorende plantenlabel alleen: ‘Enkele, roze aster’. Ongetwijfeld ben ik gevallen voor de foto van de bloei want van deze aster had ik nog nooit gehoord.

Overweldigende bloei

En die bloei is overweldigend. Want wat een hoeveelheid bloempjes geven de hoge, fijn vertakte stengels! Ze verbloeien naar wit waarbij het hart roodbruin kleurt. Tijdens de bloei ontstaan er prachtige kleurnuances want er openen zich wekenlang weer nieuwe bloemen terwijl andere al aan het verbloeien zijn. Vanaf half september tot eind oktober geniet ik van de uitbundige bloemenzee van Aster ‘Vasterival’. Ook voor bijen is het een feest; al zoemend vliegen ze van bloem naar bloem.

Nieuwe scheuten van Aster ‘Vasterival’

Om ook binnen vanaf de bank volop van de late bloei te kunnen genieten, had ik drie van deze asters voor het grote raam geplant, in een smalle strook tussen de pui en een pad. Binnen enkele jaren hadden ze de andere planten in deze 3 m lange strook verdrongen. De hoge bloeistengels hingen wel erg ver over het pad en het bleek moeilijk om de bossige, weelderige Aster ‘Vasterival’ in deze smalle strook op een fraaie manier te steunen. Toen ik zelfs tussen de klinkers uitlopers van deze aster op zag komen, besloot ik de planten te rooien en weg te geven. Het afscheid was echter van korte duur. Anderhalf jaar later ontdekte ik nieuwe scheuten van Aster ‘Vasterival’. Hij was onder het pad doorgekropen en om zich in de border te kunnen vestigen.

Rijshout

En zo geschiedde, want ik had zijn uitbundige najaarsbloei toch wel gemist. De lange bloeitakken hangen fraai over, wat een natuurlijk beeld geeft. Alleen langs het pad steun ik ze om de doorgang vrij te houden. Jarenlang gebruikte ik hiervoor plantensteunen van betonijzerstaven. Hun roestbruine kleur valt mooi weg tussen de planten. Dit voorjaar heb ik voor het eerst wat rijshout tussen de asters geplaatst. Met rijshout krijg je een veel natuurlijker beeld dan wanneer je plantensteunen gebruikt. En dat je er niet voor naar het tuincentrum hoeft, is ook mooi meegenomen. Je verzamelt gewoon wat snoeihout. Elke lange, stevige tak met wat vertakkingen is geschikt, zoals wilgentakken of halmen van bamboe.

Plataargras houdt stand

Uiteraard is de expansiedrang van mijn favoriete herfstaster niet minder geworden. Hoewel ik hem vorige winter flink heb ingeperkt, verdringt hij nu alweer de phloxen, Veronicastrum en dahlia’s ernaast. Chasmanthium latifolium (plataargras) houdt wel goed stand. Het lichtgroene blad van dit weelderige siergras steekt de hele zomer fraai af tegen het fijne, donkergroene blad van Aster ‘Vasterival’. Naarmate Chasmanthium in september-oktober verkleurt naar geel en oranje, wordt dit contrast nóg mooier. Maar goed, wie geen zin heeft in een woekerplant, kan ‘Vasterival’ beter een wortelbegrenzer geven. Zelf zal ik in februari weer flink wat van zijn dunne wortelstokken af moeten steken. Ik zou er zó een Aster ‘Vasterival’ kwekerijtje mee kunnen beginnen.

Meeldauw

Al met al vind ik Aster ‘Vasterival’ een heerlijke plant. Hoeveel planten heb ik niet die méér zorg vragen maar uiteindelijk toch wat tegenvallen, bijvoorbeeld door slakkenvraat, droogte of verzengende hitte? Aster ‘Vasterival’ heeft nergens last van. Kweker Roger Bastin die deze aster twintig jaar geleden introduceerde, meldt op zijn site dat Aster ‘Vasterival’ inmiddels toch wel meeldauw kan krijgen. Dat ie ook flink woekert staat er niet bij…