Eind jaren zestig zong iedereen het refrein van ‘Een stekkie van de Fuchsia’ uit de tv-serie ‘Ja zuster, nee zuster’ uit volle borst mee. Het zette de kleurrijke exoot nog maar eens extra op de kaart, want inmiddels kent iedereen de bellenplant wel. Maar ken jij de winterharde Fuchsia ook al?
De bellenplant of Fuchsia is een geslacht met iets meer dan honderd soorten in de teunisbloemfamilie (Onagraceae), waartoe ook de grote teunisbloem (Oenothera x erythrosepala) en alpenheksenkruid (Circaea alpina) behoren. De meeste soorten zijn afkomstig uit Zuid-Amerika en komen uit een tropisch of subtropisch klimaat. Fuchsia magellanica is echter afkomstig uit het gematigde klimaat en de enige soort die bij ons in de volle grond kan overleven.
De meeldraden en de stamper steken uit en zijn goed te zien.
Opvallend veelzijdige Fuchsia
De meeste Fuchsia’s zijn struikjes van 20 tot 40 cm hoog, maar er zijn uitzonderingen. Zo is er de Nieuw-Zeelandse Fuchsia excorticata, een boom die wel 15 m hoog kan worden. En zo is er ook de Fuchsia procumbens, een kruipend plantje van amper enkele centimeter hoog. Kenmerkend aan al die verschillende soorten, zijn de karakteristieke klokvormige bloemen in felle, contrasterende kleuren. In tropische gebieden blijven de bloemen het hele jaar aan de plant; een langbloeier bij uitstek dus. Geen wonder dat ze inmiddels over heel de wereld opgekweekt worden!
Zie je oranjebruine sporenhoopjes op het blad? Dit is roest en ontstaat bij warm en vochtig weer.
Fuchsia overwinteren en stekken
Fuchsia’s worden bij ons vaak als eenjarige planten verkocht, maar in feite zijn het gevoelige vaste planten. Dit wil zeggen dat ze in een warm klimaat jaar na jaar zullen terugkomen, maar dat ze het bij ons simpelweg niet redden omdat ze geen vorst verdragen. Je kunt de ‘eenjarige’ overhouden door ze vanaf eind oktober te laten overwinteren in een vorstvrije en donkere ruimte. Heb je hier geen plaats voor, dan kun je simpelweg wat stekken van de Fuchsia nemen, die je vorstvrij overwintert en in het voorjaar weer opkweekt.
Een Fuchsia op stam is geënt. Let op dat je niet onder de entplek snoeit!
Winterharde Fuchsia
De winterharde Fuchsia magellanica is afkomstig uit Chili, waar hij net als hier bladverliezend is in de winter. De bloemen zijn wat slanker dan we gewend zijn van de tropische Fuchsia’s en hebben lange, uitstekende meeldraden. Het struikje wordt ook wat hoger dan de tropische soorten: zo’n 80 tot 120 cm. Fuchsia magellanica laat zich heel goed combineren met andere tuinplanten en siergrassen, maar je kunt ook diverse magellanica-variëteiten met elkaar in een border combineren. Zo is Fuchsia magellanica var. molinae (ook wel ‘Alba’) wit, ‘Riccartonii’ is paars/rood (en het meest winterhard!) en ‘Aurea’ heeft geel blad.
Plant vaste Fuchsia’s 5 à 10 cm dieper dan je gewend bent, dan zijn ze perfect winterhard.
Standplaats & verzorging
De bellenplant wordt vaak in hanging baskets geplant, waarin ook de Petunia’s en Pelargoniums graag geziene gasten zijn vanwege de lange bloei. In tegenstelling tot deze eenjarige planten, verlangt de Fuchsia naar een plek in de halfschaduw; volle zon wordt niet op prijs gesteld. Desondanks kan de plant niet tegen droogte en heeft veel water nodig. De bellenplant groeit prima in gewone potgrond. In de volle grond kun je de Fuchsia plant in doorlatende grond zetten, zoals zand, veen of bosgrond, bij voorkeur in niet te zure grond. In echte kleigrond redden de planten het niet.
De kleur van de vier kelkbladeren wijkt vaak af van de kroonbladeren, wat de plant tot een geliefde verzamelaarsplant maakt.
